Goedendag, dank u wel voor het bezoeken van mijn website. Voordat ik inhoudelijk iets vertel over de klankbehandeling en gesprekken, wil ik u vragen de moeite te nemen mijn opvatting over de huidige tijd en wat er naar mijn idee nodig is, te lezen. U krijgt dan meteen een idee of ik iets voor u of uw kind zou kunnen betekenen. Als dat zo is wil ik u, zonder verdere verplichtingen, uitnodigen voor een eerste gratis kennismaking. We leven in een tijd waarin alles in beweging lijkt te zijn, bestaande concepten en ideeën blijken vaak niet afdoende een oplossing te bieden voor vragen die er in deze tijd ontstaan. Zo ook in de gezondheidszorg, al wordt dit (nog) niet altijd door hulpverleners (h)erkend. In dat geval wordt er vast gehouden aan het oude vertrouwde. De huidige gezondheidszorg is, net als de huidige tijd in algemene zin, gebaat bij een verruiming van het denken. Wat we nu regulier en alternatief noemen zouden we niet tegenover elkaar moeten plaatsen ( ook een kenmerk van het sociale leven van deze tijd ) , daarmee scheppen we strijd en verdeeldheid, maar als aanvulling op elkaar kunnen gaan zien. De één kan nooit een varvanging zijn voor de ander, ze hebben elkaar nodig. Daarbij is het van belang dat beide groepen hulpverleners willen samenwerken, naar elkaar leren luisteren en met bewustzijn en vertrouwen gezamenlijk onderzoeken wat wel en niet werkt en al dan niet verenigd kan worden. Dit is een nieuwe weg! Rudolf Steiner, de grondlegger van de antroposofie, pleitte samen met de arts Ita Wegman in de vorige eeuw al voor deze verruimende visie en samen schreven ze een boek: “Grondslagen voor een verruiming van de geneeskunde.” Wat we tegenwoordig gezondheidszorg noemen, werkt vaak helemaal niet meer gezondmakend, maar is ondergeschikt gemaakt aan het economisch belang, er moet geld mee worden verdiend. In die zin zou je kunnen zeggen is onze gezondheidszorg zelf ziek en in het beste geval zeer beperkt in staat om tot een genezend resultaat te komen. Denken over wat gezondheid is, vraagt een heel andere vorm van denken dan het economische denken. Om weer een levende, vitale gezondheidszorg te worden en daarmee de weg terug te vinden naar wat werkelijk vooruitgang en genezing brengt, kunnen we zelf als mens in beweging, tot leven, komen. Te beginnen met ons denken. Als we b.v. inzien dat een gedachte scheppende kracht heeft en dat wat we scheppen van uit ons denken een al dan niet gezondmakende werking heeft, bewegen we al in de richting van het levende denken. Met andere woorden: We ontdekken dat hoe we denken invloed heeft op onze vitaliteit/vermoeidheid, warme/koude (ziele) stemmingen, zelfsturing/onmacht. Het denken wordt daarbij in het voelen en het handelen meegenomen als een instrument waarmee je jezelf kunt beoordelen. Je kunt dan zelf inzien dat gedachten een vernietigende of juist een opbouwende werking hebben. En ieder mens kan wat er in en door zijn denken werkt, zelfstandig of met hulp onderzoeken. Als we bewust gaan denken over wie we zelf en wie onze kinderen zijn, kunnen we beweging en licht in ons denken brengen, levende kwaliteiten die vanuit ons eigen levende wezen gewekt worden. Dit levende, bewust scheppende wezenlijke deel van onszelf, waarvanuit we ons abstracte, dode denken in een bewust, verlichtend, verwarmend en levend denken kunnen omvormen, is ons geestelijk wezensdeel dat uit zichzelf opstaat en wakker wil worden: “Ik Ben” ( niet te verwarren met ons ego, daarom schrijf ik het met een hoofdletter ). Deze scheppende kant in onszelf en onze kinderen, die vanaf het 21 jaar van binnen naar buiten werkt, niet andersom, kan alleen uit eigen beweging, door onszelf en door “wekkend” met elkaar om te gaan, tot ontwikkeling komen. Dit Ik, deze geestelijke kant van wie we zijn, is nou juist wat in deze tijd als nieuw element in de samenhang “lichaam, ziel en geest” en in de wereldwording wil meedoen. Het is eigenlijk ook wie we werkelijk zijn en tegelijk aan het worden zijn. Dat komt omdat het er altijd al is geweest, maar we er geen Zelf-bewustzijn over hadden. Wie vanuit z’n Ik leeft heeft behoefte aan zelfsturing, zelfvertrouwen, samenhang en rust. Maar ook vrijheid, ruimte en liefde, want het Ik zoekt ook uit zichzelf de sociale dimensie. Als je jezelf eerst bewust leert kennen, hier de tijd en ruimte voor neemt, en hierdoor “lekker in je vel komt te zitten”, zul je merken hoe je Ik zich wil “verruimen” door de gemeenschap, de samenwerking met andere Ikken te zoeken en deze te leren kennen: Van Ik tot Ik geinteresseerd. Niet per sé op basis van gemeenschappelijke interesses of ervaring. Maar op basis van (mede)menselijkheid en voor zover je als Ik-wezen in staat bent een ander Ik op te nemen, met alle gedachtes, gevoelens en wilsimpulsen die daar bij horen. Een deel van dit proces, van Ik-sturend worden, bestaat uit het zelf grenzen stellen en aanvaarden op basis van hoeveel Ik-kracht je in werking kunt brengen. Daar verschillen mensen enorm in en het is goed dat nooit uit het oog te verliezen. Door je hier bewust van te zijn voorkom je dat je tijdens het Ik-wordingsproces jezelf of de ander geweld aan doet en blijf je trouw aan je eigen tempo van wording en dat van de ander. Waarom staat dit Ik-wordingsproces nu juist in onze tijd centraal? Dat is omdat we sinds 1413 in het, zoals Rudolf Steiner het noemt, bewustzijnszielentijdperk leven. Sinds die tijd is ons Ik, ons geestelijk Zelf, dat wat we werkelijk zijn “wakker aan het worden.” Daarom willen we weten wie we zelf zijn, bewustzijn over onszelf en de wereld krijgen. En we willen dit op basis van eigen autoriteit. Dat wil zeggen: Op basis van uit eigen beweging gevonden inzicht en ervaring, niet vanuit wat iemand anders zegt dat we zouden moeten zijn of doen en dit “Ik-passief” aannemen. Dat betekent ook dat als we wel besluiten iets van de ander aan of op te nemen we dit in alle vrijheid doen en door zelf de motieven daarvoor te onderzoeken. Als je vanuit dit wordende Ik jezelf en je kind bekijkt, ontdek je al snel hoe dat wat wil worden, wordt tegen gewerkt. Opvoeden van jezelf en je kind vraagt daarom moed en inzicht, zeker in deze tijd. Deze tegenwerking is nodig en eigenlijk helpend om Ik-kracht en Ik-bewustzijn verder te ontwikkelen. De vraag kan dan opkomen: “Wat ondersteunt mijn wordende Ik en wat niet?” Bij het formuleren van een antwoord op deze vraag kunnen we zicht krijgen op wat ik: “Onze lagere en hoger natuur” wil noemen. In onze lagere natuur komen we afbraakkrachten tegen en in onze hogere natuur opbouwkrachten. Om gezondheid, ontwikkeling en Ik-wording te creëren is het altijd van belang dat de opbouwkrachten domineren, anders ervaren we onszelf als ziek. De afbraakkrachten zijn meestal niet wie we zelf zijn maar dragen we wel in ons lichaam, ziel en geest met ons mee en ze hebben daar een samenhang verstorende en ziekmakende werking. Ze zijn er om door het Ik opgeruimd en omgevormd te worden, te vergeestelijken of door-Ikken. De klankbehandeling en de gesprekken die ik aanbied zijn er dan ook op gericht dit Ik te wekken, om zo de samenhang en balans tussen tussen lichaam, ziel en geest te versterken en gezond te maken. Hier leest u meer over onder het kopje: “Hoe werk ik?” Daar zal ook duidelijk worden waarom en hoe ik met klanschalen werk. Hoe deze vanuit de antroposofie als resonantie- instrumenten worden gezien. En hoe, door ons te richten op de in de klankschalen persoonlijke wijze van resoneren, dus door wat er in de klank is te horen, bewustwording ontstaat over wat er in het denken, voelen en willen en de samenhang tussen lichaam, ziel en geest, werkzaam is. Dit kan dan bij verdere behandeling bewust worden geharmoniseerd. Wat hierbij opvalt is dat veel cliënten zelf kunnen zeggen wat deze klanken vertellen, ook als ze zichzelf niet muzikaal vinden.